น้ำตาและความทรงจำ

ฉันทรุดตัวลงบนเตียงแล้วที่นอนก็ราวกับจะกลืนกินฉันทั้งตัว ผ้าปูที่นอนเนื้อไหมเย็นเยียบเมื่อสัมผัสผิว แต่ก็ไม่อาจกลบเสียงหัวใจที่เต้นระรัวอยู่ในอกได้

สัญชาตญาณทุกส่วนในตัวกรีดร้องให้ฉันออกไปดูที่โถงทางเดิน ให้กระชากประตูเปิดแล้ววิ่งไปหาเดเมียน แต่ภาพของเขาที่ล้มอยู่บนพื้นร้านอาหาร เลือดสีคล้ำที่เปรอะเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ